Πέρασαν δέκα χρόνια από τον Αύγουστο του 2007, τον µήνα που θα µείνει στη µνήµη των Ελλήνων ως ο χειρότερος από πλευράς φυσικών καταστροφών, εξαιτίας της µεγάλης πυρκαγιάς της Ηλείας. Ξέσπασε από αµέλεια 84χρονης γυναίκας στο Παλαιοχώρι της επαρχίας Ολυµπίας στον νοµό Ηλείας και λόγω πολλών παραγόντων (ισχυρών ανέµων, µεγάλης ξηρασίας, ολιγωρίας κάποιων αρµόδιων φορέων) εξελίχθηκε στη µεγαλύτερη και πλέον καταστροφική πυρκαγιά που γνώρισε η χώρα. Κατακάηκαν απέραντες εκτάσεις δασών και καλλιεργειών, αφανίστηκαν ήµερα και άγρια ζώα, καταστράφηκαν σπίτια και κάηκαν ζωντανοί δεκάδες άνθρωποι, µε πλέον συγκλονιστική την περίπτωση της Αρτέµιδας, όπου εγκλωβίστηκαν στις φλόγες και απώλεσαν τη ζωή τους 24 ενήλικες και παιδιά. Από την πύρινη λαίλαπα δεν γλίτωσε ούτε ο Κρόνιος λόφος της Αρχαίας Ολυµπίας. Ολοσχερώς κατακάηκαν επίσης οι πελώριες ελιές στην τοποθεσία Αρδενίτσα του Γουµέρου Ηλείας.
Όταν τα επίγεια και εναέρια πυροσβεστικά συνεργεία έσβησαν, µετά από συγκλονιστική προσπάθεια, τις φλόγες, πλήρης άπνοια και απόκοσµη σιγαλιά απλώθηκαν στις καµένες εκτάσεις. Η αιωρούµενη τέφρα έπνιγε την ανάσα, ενώ η στάχτη που κάλυπτε το έδαφος ήταν τόσο άφθονη ώστε έκανε τις καµένες περιοχές να µοιάζουν χιονισµένες!
Τις πρώτες ηµέρες µετά την πυρκαγιά, οι κάτοικοι της Ηλείας ήταν αποσβολωµένοι και αδυνατούσαν να συλλάβουν το µέγεθος της καταστροφής. Γρήγορα όµως άρχισαν τον καθαρισµό των περιουσιών τους, ενίοτε δε και την επέκτασή τους σε βάρος γειτονικών προς αυτές, καµένων δασικών εκτάσεων…
Η πελώρια πυρκαγιά της Ηλείας κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία µπορεί να χαρακτηρισθεί. Αποτέλεσε τη µοιραία συνέπεια πολλών παραγόντων. Οι κυριότεροι από αυτούς ήταν η εγκατάσταση πολλών πρώην κατοίκων χωριών της Ηλείας σε αστικά κέντρα, η µετατροπή της κτηνοτροφίας από ελεύθερης βοσκής σε οικόσιτη, η εγκατάλειψη της σταφιδοκαλλιέργειας και η αντικατάσταση των σταφιδαµπέλων από ελαιώνες, η µη ρητίνευση και υλοτόµηση των πευκόδενδρων, καθώς επίσης η παρασιτική νοοτροπία που καλλιέργησαν στους αγρότες κάποιοι «άρχοντες» της τοπικής αυτοδιοίκησης, ελληνικές κυβερνήσεις και γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης µε την ανεξέλεγκτη παροχή επιδοτήσεων σε γνήσιους και µη αγρότες, ακόµη και για ανύπαρκτα κοπάδια αιγοπροβάτων ή για υποθετικές καλλιέργειες…
Τις πρώτες ημέρες μετά την πυρκαγιά, οι κάτοικοι της Ηλείας έμεναν αποσβολωμένοι και αδυνατούσαν να συλλάβουν το μέγεθος της καταστροφής.
