Ιωάννινα

Kαταφύγιο ευδαιμονίας

Μια φίλη Σαμάνα είπε κάποτε, ότι η αρμονία μέσα μας, δημιουργείται από την ισορροπία του θηλυκού στοιχείου, της μητέρας «πακαρίνα» που εκφράζεται με το νερό και του αρσενικού, στιβαρού στοιχείου, «άπου» που εκφράζεται στο βουνό. Η βόλτα με τις φωτογραφικές κάμερες και με τις καρδιές ανοιχτές περπατώντας από το Hotel Dulac ως την πλατεία Μαβίλη, στις όχθες της ειδυλλιακής λίμνης Παμβώτιδας, κάτω από τα πελώρια, συντροφικά πλατάνια και απέναντι από το όρος Μιτσικέλι δημιουργεί ευφορία, νοσταλγία, αρμονία. Ένα διήμερο αποτοξίνωσης από το στρες σε μια από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου.

Γιάννενα σημαίνει λίμνη»! Χωρίς τον ρομαντισμό της, θα έλειπε η μισή αίγλη της πόλης. Κι αφού συνδεόμαστε με την ψυχή αυτής της πόλης, συνεχίζουμε με έναν καφέ στην περιοχή Σκάλα με την ατόφια ομορφιά των παλιών βυρσοδεψείων, στο ομώνυμο καφέ ή για ένα σπαγγέτι στο ιταλικό, ευπρόσδεκτο ρεστοράν «No Ties».

Περιποιούμαστε τον εαυτό μας στο κάστρο των Ιωαννίνων, στο γοητευτικό cafe Chevalier με έναν εξαιρετικό ελληνικό καφέ ή με ένα τσίπουρο συνοδεία πάντοτε και εθιμοτυπικά με χειροποίητο, μερακλίδικο μεζέ, κάτι που μπορείς να απολαύσεις σε όλα τα τσιπουράδικα της πόλης. Η «Αρχαία Ιερά Συναγωγή» είναι ένα από τα μεγαλύτερα κτίρια με εντυπωσιακή, θολοσκεπή αίθουσα και με φυσικό φωτισμό, που μπαίνει από τα πολλά παράθυρα. Στο χρυσόβουλο του 1319, ο αυτοκράτορας Ανδρονίκος Β' όρισε «ελευθερία και ανενοχλησία» και για τους Ιουδαίους. Μετά το διωγμό τους από το Φερδινάνδο και την Ισαβέλλα της Ισπανίας, το 1492, πολλοί Εβραίοι κατέφυγαν εδώ, δημιουργώντας μια ενεργή κοινότητα με σχολείο δικό τους, μέχρι τον ναζιστικό διωγμό. Για να επισκεφθείτε τη Συναγωγή, επικοινωνήστε με τα Γραφεία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Ιωαννίνων (τηλ.: 26510 25195). Ανεβαίνουμε στα τείχη. Η ορατότητα 360 μοιρών της πόλης με την σαγήνη της λίμνης είναι ανάμνηση αξέχαστη. Η ξεκούραση πλέον είναι μέσα σε κάθε κύτταρο μας. Οι φωνές των κωπηλατών και των περιπατητών αντηχούν στα αυτιά μας τη χαρά τους, εμπνέοντας μας να προχωρήσουμε. Ονειρευόμαστε, ότι επενδύουμε στην επαναλειτουργία των βυζαντινών λουτρών του Σουφαρί Σεράι και ενθουσιαζόμαστε στην ιδέα, ότι απολαμβάνουμε σπα εποχής. Το Ασλάν Τζαμί είναι ένα έντονα αξιόλογο δείγμα της Οθωμανικής τέχνης, που στεγάζει το Δημοτικό Εθνογραφικό Μουσείο. Κατασκευάστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα από τον Ασλάν Πασά, ο οποίος ηγεμόνευσε στα Γιάννινα κατά το διάστημα 1600-1612. Λένε, ότι χτίστηκε στη θέση της βυζαντινής εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη. Ήταν ένα συγκρότημα με τον Τουρμπέ, το Μαυσωλείο, το ιεροδιδασκαλείο Μενδρεσέ και τα μαγειρεία, που αποτελούσαν την εστία. Μέσω των αντιπροσωπευτικών συλλογών τέχνης, εδώ συνυπάρχουν τρεις θρησκείες και κουλτούρες: η χριστιανική, η εβραϊκή κι η ισλαμική. Εξαιρετικής αισθητικής εκθέματα του 18ου-20ου αιώνα, όπλα και ενδυμασίες της περιόδου της Τουρκοκρατίας, άμφια και εκκλησιαστικά βιβλία από τη Συλλογή του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος, παραπετάσματα από το κτίριο της παλαιάς συναγωγής, ανατολίτικα υφάσματα του 16ου - 18ου αι., έπιπλα με φίλντισι της εποχής του Αλή-Πασά. Περπατούμε στην οδό Νούτσου μέχρι το επιβλητικό Ιτς Καλέ. Στην εσωτερική ακρόπολη θαυμάζουμε το Φετιχέ τζαμί, το Βυζαντινό Μουσείο και το Θησαυροφυλάκιο με τη συλλογή αργυροχοΐας. Το τέμενος περιβάλλεται από την πυριτιδαποθήκη, τη σπηλιά του Διονυσίου Φιλοσόφου, τάφους επιφανών Τούρκων και τον μεσαιωνικό πύργο. Στην Ακρόπολη κοντά έχουμε το λουτρό, την τουρκική βιβλιοθήκη και το σουφαρί σεράι.

Η παλιά πόλη

Το πεζοδρομημένο, ιστορικό κέντρο της πόλης γύρω από το κάστρο, κι η οδός Λόρδου Βύρωνος είναι ζωντανή με την παλιά αγορά, όπου βρίσκουμε σπάνιων τεχνικών κεντήματα και είδη προικός, καφεκοπτεία ψαράδικα, μπαράκια, σαν τον «Τρυποκάρυδο», που στεγάζονται σε ωραία παλιά οικήματα. Στην κάθετη οδό Ανεξαρτησίας είναι το εμπορικό κέντρο. Γοητευόμαστε από τα ξεχασμένα επαγγέλματα, σαν του αρωματοποιού, του τροχιστή, του μεταποιητή, του σιδηρουργού στα δρομάκια της παλιάς πόλης. Οι αμέτρητες στοές έχουν μεταμορφωθεί σε μπαράκια. Η ομορφιά της αρχιτεκτονικής της πόλης σώζεται στα κτίρια της Δημοτικής βιβλιοθήκης, της παλιάς Ακαδημίας της οδού Δωδώνης, στη Ζωσιμαία Σχολή της οδού Βιλαρά. Ο Άρης Κωνσταντινίδης άφησε το αρχιτεκτονικό του ίχνος στο Αρχαιολογικό Μουσείο, αποτυπώνοντας τον λιτό του μοντερνισμό. Μια ολόκληρη αίθουσα είναι αφιερωμένη στο Μαντείο της Δωδώνης, ένα από τα σπουδαιότερα μαντεία του ελληνικού κόσμου, ενώ η μόνιμη, νέα πανηπειρωτική έκθεση ήταν το όνειρο της πρώτης διευθύντριας του ΑΜΙ Ιουλίας Βοκοτοπούλου. Έργο του Κωνσταντινίδη είναι και το καφέ «Όασις» − όπου αξίζει να απολαύσετε γλυκίσματα και ροφήματα σε ένα κτίριο εμπνευσμένο από το «Kaufmann House» του Neutra με υπέροχη εσωτερική διακόσμηση εποχής. Ένα ακόμη έργο του είναι η κτιστή στάση λεωφορείου στη Βίγλα Κόνιτσας, που κάποτε ήταν χώρος αναμονής με τζάκι και χτίστηκε το 1955 με στόχο, να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού της ορεινής αυτής περιοχής. Στην περίπτωση που το πνεύμα σας παραμένει «ορεξάτο», τότε αξίζει να περιηγηθείτε τη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης με έργα Παρθένη, Τάσσου, Γύζη, Λύτρα, Γουναρόπουλου, Τσαρούχη κ.ά. Κι αν ήρθε η ώρα ν’ αναζητήσουμε ξανά τη γαλήνη της φύσης, ανεβαίνουμε στο ψηλότερο σημείο της πόλης, ν’ αγναντέψουμε πανοραμικά τη λίμνη, περπατώντας στο πευκοδάσος του λόφου. Έπειτα στη «Φρόντζου Πολιτεία» για φαγητό, ποτό ή και διαμονή με θέα συναρπαστική. Στο κεντρικό ρολόι της πόλης μια ντόπια μπουγάτσα είναι must στο παλιό μπουγατσοπωλείο «Select» με τα μαρμάρινα τραπεζάκια, όπου πήγαιναν οι Γιαννιώτες από παιδιά βόλτα με τους παππούδες τους. Πίσω από το δημαρχείο, στο «Kofi microroastery» (Στρατηγού Κατσιμήτρου 4), ο καφές σας κόβεται εκείνη τη στιγμή! Στη βόλτα μας για το νησάκι περνάμε την Οδό Αβέρωφ με εξαιρετικά καταστήματα αργυροχοΐας. Αν θυμάμαι κάτι από τα παιδικά μου χρόνια, ήταν η βόλτα με τους γονείς μου στα Γιάννενα και πόσο έλαμπαν στα μάτια μου τα ασημικά. Τα φτιάχνουν με την καρδιά τους, έχοντας δημιουργήσει βαθιά παράδοση στην τέχνη τους. Κατεβαίνοντας προς το τέλος της Αβέρωφ επισκεπτόμαστε το εντυπωσιακά φωτισμένο μαγαζί των αδερφών Ποσποτίκη (τηλ.: 26510 22101) με ευρηματικά, χειροποίητα φωτιστικά και είδη λαϊκής τέχνης και ενδυμασίας παρακολουθώντας την παρασκευή τους στα παλιά μηχανήματα. Το Πάρκο Λιθαρίτσια, η ανάσα στο κέντρο της πόλης, ήτανε το σαράι ενός από τους γιους του Αλή Πασά. Ανάμεσα στις λεύκες, παγκάκια και ένα εστιατόριο.

Στα καφενεία του νησιού οι ντόπιοι τηγανίζουν βατραχοπόδαρα κι άλλοι πλέκουν παραδοσιακά κι όμορφα καλάθια απ΄ τα καλάμια της λίμνης.

Το νησί των Ιωαννίνων.
Είσοδος στο κάστρο.
Σπήλαιο Περάματος

Στη Μονή Αγίου Νικολάου Φιλανθρωπινών ή του Σπανού ξεχωρίζουν οι ολόσωμες τοιχογραφίες των Επτά Σοφών της αρχαιότητας.

Στο νησί

Αφού κατέβουμετην Αβέρωφ, παίρνουμε το καραβάκι στον μόλο και φθάνουμε σε δέκα λεπτά στο νησάκι, που μόνο πεζός μπορείς να το τριγυρίσεις. Μας υποδέχονται στα στενά οι μαγαζάτορες με είδη αργυροχοΐας στα χέρια προς πώληση και κεράσματα, ντόπια λικέρ και σιροπιαστά γλυκίσματα, φτιαγμένα από τα χεράκια των γυναικών του τοπικού Συλλόγου. Το νησί σφύζει από τη ζωή των εκατό περίπου φιλόξενων οικογενειών και των ακόμη περισσότερων επισκεπτών. Στο σπίτι του Λάπα (19ου αιώνα) επικρατεί μπαρόκ διακόσμηση. Στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα επισκεπτόμαστε το Μουσείο Προεπαναστατικής Εποχής. Στο κελί της μονής αποκεφαλίστηκε ο Αλή Πασάς. Διαβαίνοντας το μονοπάτι, έχοντας από τη μια τη λίμνη κι από την άλλη την άναρχη βλάστηση, μέσα σε λεύκες και πλατάνια, γυρίζουμε ολόκληρο το νησί καταλήγοντας στα παραδοσιακά καφενεία της πλατείας κάτω από τον γέρο-πλάτανο. Εδώ οι ντόπιοι τηγανίζουν βατραχοπόδαρα κι άλλοι πλέκουν παραδοσιακά κι όμορφα καλάθια απ’ τα καλάμια της λίμνης. Επισκεπτόμαστε τη Μονή Αγίου Νικολάου Φιλανθρωπινών ή του Σπανού, η οποία βρίσκεται στη δυτική όχθη του νησιού κι είναι ίδρυμα, που χτίστηκε το 1272, της οικογένειας των Φιλανθρωπινών, μίας από τις αριστοκρατικές οικογένειες της Κωνσταντινούπολης, που εγκαταστάθηκαν στα Γιάννενα μετά το 1204. Ξεχωρίζουν οι ολόσωμες τοιχογραφίες των Επτά Σοφών της αρχαιότητας (Πλάτων, Απολλώνιος ο Τυανεύς, Σόλων, Αριστοτέλης, Πλούταρχος, Θουκυδίδης και Χίλων ο Λακεδαιμόνιος). Η μονή γνώρισε ιδιαίτερη ακμή τον 16ο αιώνα και εντός της λειτουργούσε σχολείο αρχαίων ελληνικών γεγονός που φανερώνει την ευρύτητα μόρφωσης και το βάθος των θεολογικών γνώσεων του Ιωάσαφ Φιλανθρωπινού. Το καθολικό της φιλοξενεί ίσως το πιο αξιόλογο σύνολο μεταβυζαντινών τοιχογραφιών της Ηπείρου, ζωγραφική της λεγόμενης Σχολής της Βορειοδυτικής Ελλάδας, γνωστής επίσης και ως Σχολή Ιωαννίνων αλλά και Σχολής Θηβών, από τον τόπο καταγωγής των μόνων ζωγράφων των οποίων είναι γνωστά τα ονόματα. Το βράδυ στην χαριτωμένη καντίνα «Φουφού», στο δημοτικό πάρκινγκ, μας περιμένει μια έκπληξη: χειροποίητο χάμπουργκερ ή ζεστή κολοκυθόσουπα! Τελευταία, συνηθίζεται στα φαγοποτεία της πόλης να παίζουν μικρές μπάντες με κλαρίνα και κρουστά − μικρά πανηγύρια στη νυχτερινή ζωή της πόλης!

Μέσα στο κάστρο Ιτς Καλέ διακρίνουμε το Φετιχέ τζαμί, ναός του σεραγιού του Αλή Πασά, τουσ χτιστούς τάφους του Αλή Πασά και της συζύγου του Εμινέ και το Βυζαντινό Μουσείο δεξιά.
Αυθεντικό, βουκολικό τοπίο έξω από την πόλη.
Ιστορική αναπαράσταση στο Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας Παύλος Βρέλλη, γνωστό και ως Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων.
Η λίμνη και το νησάκι της κυρά-Φροσύνης

Πέραμα

Μουσική και ταχύτητα χαμηλή. Στάση πρώτη, το σπήλαιο του Περάματος, σε μια ονειρική διαδρομή γεμάτη σταλαχτίτες και σταλαγμίτες. Στο κέντρο υποδοχής, οπτικοακουστικά ενημερωνόμαστε για τα σπάνια παλαιοντολογικά ευρήματα. Μαθαίνουμε μάλιστα για τη σπηλαιοθεραπεία, που χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες του εξωτερικού και που, όπως αποδεικνύεται από κλινικές έρευνες, ενδείκνυται για την αναζωογόνηση του ανθρώπινου οργανισμού. Μελέτες απέδειξαν, ότι παράγοντες, που προσφέρει το σπήλαιο, επιδρούν θεραπευτικά στο ανοσοποιητικό, στο άσθμα, σε ανθρώπους εκτεθειμένους σε εκπομπές ρύπανσης, σε αλλεργικές και δερματικές παθήσεις. Στο σπήλαιο του Περάματος η Α. Πετροχείλου βρήκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα δόντι σπηλαίας άρκτου. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες αρκούδες που έζησαν, με βάρος που έφθανε τον μισό τόνο και ύψος μεγαλύτερο από 2,5 μέτρα σε όρθια στάση. Είναι ένα χαρακτηριστικό ζώο της περιόδου του Άνω Πλειστοκαίνου (10,000-100,000 χρόνια) της Ευρώπης. Στο Πέραμα προτείνουμε το εναλλακτικό, μπιστρό «Τα φιλέματα» με τζαμαρία που κοιτά προς τη θέα της λίμνης (τηλ.: 26510 81192).

Ντραμπάντοβα

Aνέκαθεν αποτελούσε τον αγαπημένο τόπο των ντόπιων πριν ακόμη και από την απελευθέρωση της πόλης. Κυριακές ή γιορτινές μέρες, έμπαιναν στις βάρκες τους για μια εκδρομή στην Ντραμπάντοβα (που στα σλάβικα σημαίνει «καλό νερό»). Φεύγοντας γέμιζαν τα παγούρια ή τις νταμιτζάνες τους με νεράκι από τις πηγές. Στα ταβερνάκια λοιπόν εδώ, στη λίμνη επάνω, γευόμαστε πέστροφα, χέλι και βακαλάο στα κάρβουνα. Η Moνή της Παναγίας Ντουραχάνης, χτίστηκε κατά τον μύθο από τον μπέη της Ρούμελης Ντουραχάν πασά, τον χειμώνα του 1434, όταν πέρασε από αυτό το σημείο με τον στρατό του και άναψε ένα κερί. Τότε, υπήρχε ένα μόνο εικονοστάσι ταμένο στην Υπεραγία Θεοτόκο. Ήτανε από γονείς χριστιανούς και βγαίνοντας στη στεριά κατάλαβε, πως πέρασε την παγωμένη λίμνη χωρίς απώλειες. Ύστερα πέρασε από το Αργυρόκαστρο και νίκησε τη μάχη. Στην επιστροφή έχτισε το μοναστήρι. Ένας ευεργέτης, ο Σωτήρης Χατζής, από νεαρή ηλικία, φρόντιζε παιδιά, εξασφαλίζοντας τους στέγη, μόρφωση και τροφή. Έγινε μοναχός κι έπειτα ιερέας στη μονή που ήταν εντελώς εγκαταλελειμμένη. Κατάφερε, να αναστηλώσει τα χαλάσματα, φροντίζοντας να χτιστεί δίπλα οικοτροφείο καθώς και δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο. Ο γέροντας της Ντουραχάνης, πάτερ-Αθανάσιος, όπως ονομάστηκε, μεταφέρει το υπέροχο μήνυμα του εθελοντισμού και δάσκαλοι, καθηγητές, εργάτες, μάγειρες τον ακολουθούν προσφέροντας μέχρι και φαγητό στις φυλακές.

Απομεινάρι αλλοτινών στιγμών στο Ιτς Καλέ με την μοντέρνα πόλη στο βάθος.
Αγκαλιά μπροστά στην νεραϊδένια λίμνη της πόλης
Οι καταστηματάρχες του γραφικού νησιού προσφέρουν τοπιικά κεράσματα σε κάθε επισκέπτη
Οι καταστηματάρχες του γραφικού νησιού προσφέρουν τοπιικά κεράσματα σε κάθε επισκέπτη

Προτάσεις

info's

Στο χωριό Μουζακαίση, 13 χλμ ΝΑ της πόλης, βρίσκεται το Μουσείο Κέρινων Ομοιομάτων-Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας του Παύλου Βρελλή, όπου θαυμάζει κανείς την αστική Ήπειρο του 18ου αιώνα, όπως και ιστορικές αναπαραστάσεις και μορφές, όπως την κυρά Βασιλική, την ίδρυση της Φιλικής εταιρίας, τις γυναίκες της Πίνδου. Μια βόλτα στην αρχαία Δωδώνη μας μεταφέρει 2500 χρόνια πριν. Στο Μαντείο του Διός, οι Δρυάδες έβγαζαν τον χρησμό. Στο στάδιο κάθε τέσσερα χρόνια διεξαγόντουσαν ποιητικοί και αθλητικοί αγώνες, γνωστοί ως Ναία. Το θέατρο χωρητικότητας 18,000 θεατών κατασκευάστηκε επί Πύρρου τον 3ο αιώνα π.Χ και έχει μοναδική ακουστική. Μέσω Εγνατίας οδού, η διαδρομή είναι λιγότερη από ένα τέταρτο.

Διαμονή

Πατρικό: παραδοσιακό συγκρότημα του 1903 της οικογένειας του ιδιοκτήτη Κόρδα Παναγιώτη, στο κέντρο της παλιάς πόλης, με αυλή γεμάτη λουλούδια, που ενώνει τα πέντε δωμάτια. Ο Πάνος είναι αστείρευτη πηγή πληροφοριών στην ξενάγηση σας στην πόλη και η μητέρα του Ελένη μοιράζει σε όλους το ταψί με τις πίτες της (Κ. Κάτσαρη 6-8, τηλ.: 26510 65500, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ). Κεντρικόν: ξενώνας 200 ετών, με ξύλινη διακόσμηση, αυλή και ρομαντική σοφίτα (τηλ.: 26510 71771, www.hotel-kentrikon.gr). Φρόντζου Πολιτεία: συγκρότημα στην κορυφή του λόφου με θέα πανοραμική, πολυσύχναστο καφέ και εστιατόριο, σουίτες γιαννιώτικης αρχιτεκτονικής με τζάκι και χρωματιστές οροφές (τηλ.: 26510 21011). Hotel du Lac: πολυτελέστατο με διώροφα γιαννιώτικα, διαφορετικές σουίτες, εστιατόριο και μια έκθεση κοχυλιών (τηλ.: 26510 59100, www.dulac.gr).

Φαγητό

Στη Mετσοβίτικη φωλιά με τρία είδη κοντοσουβλίου, πρόβειο, χοιρινό και κοτόπουλο, γευστικότατες πατατούλες Χρυσοβίτσας τηγανίτες, γαλοτύρι και τυρία Μετσόβου (Καλάρη και Αβέρωφ, περιοχή Κουρμανιό, τηλ.: 26510 22033). Μαγειρευτά στο Φύσα-Ρούφα (Αβέρωφ 45, τηλ.: 26510 26262). Ζωντανή μουσική στη Στοά Λούλη με το «καταζητούμενο» κοκορέτσι (Εθ. Ανεξαρτησίας 78, τηλ.: 26510 71322). Στο Ουζερί του Θωμά κάθε καραφάκι τσίπουρου συνοδεύεται από διαφορετικό μεζέ (Λ. Δωδώνης 109, τηλ.: 26510 40296). Στα Μεζεδοκαμώματα στα παλιά σφαγεία, μαζί με το τσίπουρο, οι ντόπιοι παραγγέλνουν γιαπράκια (λαχανοντολμάδες) και πρόβειο μαγειρευτό (οδός Γαριβάλδι 33, τηλ.: 26513 01422). Στο Μπουκιά-μπουκιά, γουλιά-γουλιά σερβίρεται λαχταριστή τηγανιά κοτόπουλου με διάφορες σάλτσες (Ακαδημίας 4, τηλ.: 26510 77767).

Θα το βρείτε στο

τεύχος 124

0
Shares

Σας αρέσει το site μας?

Ακολουθήστε μας στα social και δεν θα το μετανιώσετε...

0
Shares