Η ιστορία μιας φωτογραφίας

Το όνομα του Αριστοτέλη Σαρρηκώστα είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα στον κατάλογο με τα ονόματα των Ελλήνων φωτορεπόρτερ. Του χρωστάμε πολλές φωτογραφικές απεικονίσεις από την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Ανάμεσά τους φωτογραφίες από τη βασιλική οικογένεια, την αποστασία, τα Ιουλιανά, τη Χούντα, τα γεγονότα στη Νομική, τη σύλληψη του Αλέκου Παναγούλη μετά την απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου, τη Μεταπολίτευση. Δική του είναι και η εκπληκτική σειρά φωτογραφιών από τον Νοέμβρη του 1973 με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, με πρώτη ανάμεσά τους την ιστορική φωτογραφία που το τανκ ρίχνει την πόρτα, και η οποία, μέσω του Associated Press, έκανε τον γύρο του κόσμου κι έγινε από μόνη της σύμβολο. Για τις φωτογραφίες του αυτές, τον Μάιο του 2008, ο Σαρρηκώστας παρασημοφορήθηκε με το μετάλλιο του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Τιμής από τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. Στον Αριστοτέλη Σαρρηκώστα οφείλουμε άλλη μία φωτογραφία, όμως, εξίσου ιστορική, αν και σε άλλο επίπεδο και τομέα. Βρισκόμαστε στο 1967. Πέντε χρόνια νωρίτερα, ο Αριστοτέλης Ωνάσης έχει αγοράσει το μικρό νησί του Σκορπιού, στα ανοιχτά της Λευκάδας, και δύο χρόνια αργότερα ο Σταύρος Νιάρχος θα τον μιμηθεί, αγοράζοντας την καταπράσινη Σπετσοπούλα, απέναντι από τις Σπέτσες. Τα νησιά αναμορφώνονται για να εναρμονιστούν με το επίπεδο και τον τρόπο ζωής των ιδιοκτητών τους. Πολυτελείς κατοικίες κατασκευάζονται, πισίνες σκάβονται, παραλίες διαμορφώνονται. Και οι πρώτοι επώνυμοι καλεσμένοι απ’ όλο τον κόσμο αρχίζουν να καταφθάνουν. Εστεμμένοι, πολιτικοί, καλλιτέχνες επισκέπτονται για λίγες ή περισσότερες ημέρες τους ιδιωτικούς παραδείσους και οι παπαράτσι τούς περικυκλώνουν με κάθε είδους πλεούμενο, για να καταφέρουν να τραβήξουν μία τους φωτογραφία. Η Χούντα, που έχει σκοτεινιάσει την υπόλοιπη Ελλάδα, δεν φαίνεται να φτάνει μέχρι τις τεχνητές, αμμώδεις παραλίες του Σκορπιού και της Σπετσοπούλας. Τα νέα, μαζί με φωτογραφίες των νησιών, κάνουν τον γύρο του κόσμου και φτάνουν και στη Μεγάλη Βρετανία, μέχρι το θρυλικό συγκρότημα των Beatles. Ήταν τότε ακριβώς που ο John Lennon συλλαμβάνει την ιδέα να αγοράσουν ένα ελληνικό νησί. Το πλάνο ήταν να εγκατασταθούν εκεί τα μέλη και ο μάνατζερ του συγκροτήματος, με τις οικογένειές τους. Ο Τζον είχε ήδη προχωρήσει στον σχεδιασμό. Μια πρωτότυπη χίπικη κοινότητα, με ένα κεντρικό γυάλινο, θολωτό κτίριο –όπου θα δούλευε η μπάντα– και ξεχωριστές κατοικίες για τον καθένα τους γύρω γύρω. Τα παιδιά τους θα έπαιζαν στον ήλιο και θα κολυμπούσαν στα κρυστάλλινα νερά, και οι ίδιοι θα επιδίδονταν ανενόχλητοι στη μουσική τους αλλά και στις ουσίες. Ο Paul McCartney θα παραδεχόταν αργότερα πως αυτός ήταν και ο κυριότερος λόγος που ήθελαν ένα δικό τους νησί. Ο Αλέξης Μάρδας αναλαμβάνει να το βρει για λογαριασμό τους και το επιτυγχάνει. Το νησάκι, που σε όλες τις βιογραφίες των Σκαθαριών αναφέρεται, σαφώς λανθασμένα, ως Leslo, βρίσκεται απέναντι απ’ την Ερέτρια –κοσμοπολίτικο παραθεριστικό θέρετρο της εποχής– και πρόκειται, πιθανότατα, για την Αγία Κυριακή. Τα Σκαθάρια ενημερώνονται και καταφθάνουν στην Ελλάδα για να το δουν. Ιούλιο του 1967 αποβιβάζονται, συν γυναιξί και τέκνοις, στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Ο Σαρρηκώστας, ως συνεργάτης του Associated Press, βρίσκεται εκεί για να απαθανατίσει την πρώτη –και τελευταία– φορά που σύσσωμοι οι Beatles πατούν σε ελληνικό έδαφος. Ο Μάρδας τους περιμένει και κάνουν μιαν ολιγοήμερη κρουαζιέρα στις Κυκλάδες, πριν επισκεφθούν αυτό που ελπίζουν να γίνει η προσωπική τους Εδέμ. Εκφράζουν την επιθυμία να επισκεφθούν τον «ομφαλό της Γης», τους Δελφούς, και κάνουν μια στάση στην Αράχωβα. Ο Μάρδας έχει ξεχάσει να ενημερώσει τον Σαρρηκώστα για την επίσκεψη στους Δελφούς και το θυμάται την τελευταία στιγμή. Διηγείται ο ίδιος: «Εκείνη την εποχή είχα μια Alfa Romeo Giulia, δεν ξέρω και εγώ με τι ταχύτητα έτρεχα για να προφτάσω. Στην Αράχωβα τους πρόλαβα –στην κυριολεξία– την τελευταία στιγμή. Ένας τοπικός φωτογράφος, με μια Minolta αν θυμάμαι καλά, τους είχε στήσει και τους φωτογράφιζε μαζί με δύο παραδοσιακούς οργανοπαίκτες. Πήγα και τράβηξα κι εγώ μια λήψη». Ο Σαρρηκώστας, όμως, απεχθάνεται τις «στημένες» φωτογραφίες. Έτσι, μόλις απομακρύνεται ο ντόπιος φωτογράφος και πριν διαλυθεί η παρέα, ζητά απ’ τα Σκαθάρια να κάνουν κάτι, έτσι ώστε η φωτογραφία να φαίνεται πιο φυσική. Οι Beatles παραμένουν απαθείς, καθώς καπνίζουν μαριχουάνα από το πρωί και βρίσκονται στη νιρβάνα του κόσμου τους. Ο μόνος που αντιδρά είναι ο Λένον, ο οποίος απλά βάζει το χέρι του στα τάστα της κιθάρας που κρατά ο ένας από τους τοπικούς οργανοπαίκτες. Μπορεί οι Beatles να μην αγόρασαν, τελικά, το ελληνικό νησί και να αναζήτησαν αλλού τους χαμένους τους παραδείσους, όμως η φωτογραφία της κιθάρας με τα τρία χέρια επάνω της δημοσιεύτηκε σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Προτάσεις

0
Shares

Σας αρέσει το site μας?

Ακολουθήστε μας στα social και δεν θα το μετανιώσετε...

0
Shares