Τα καλοκαιρινά μου μεσημέρια ως παιδί τα περνούσα αγκαλιά με τον Όμηρο. Βυθισμένη στον βελούδινο λαδί καναπέ μου, θυμάμαι το βάρος από τον μεγάλο μπλε εικονογραφημένο τόμο να με ζεσταίνει ακόμη περισσότερο. Έλιωνα εγώ, θαλασσόδερνε ο Οδυσσέας, κι οι δυο μαζί, για τρία συνεχόμενα έτη, αγωνιούσαμε για το τέλος, για την Ιθάκη…

Στις μικρές ανάπαυλες του μυαλού, από τον Κύκλωπα στους Λαιστρυγόνες, το μάτι ταξίδευε στη γυναίκα της ελαιογραφίας που κρεμόταν από πάνω μου. Πάντα με βήμα μεγάλο, ανοιχτό κοντοζύγωνε την άκρη του πίνακα, κι όμως δεν έφευγε ποτέ. Κάπως έτσι κι εγώ δεν φεύγω ποτέ οριστικά, γιατί, όπως είπε και ένας Γάλλος φιλόσοφος, «Σε κάθε ταξίδι ξέρω καλά τι θέλω ν’ αφήσω πίσω μου, αλλά όχι τι θέλω να βρω». Ίσως γι’ αυτό να μην επισκέφτηκα ως τώρα την Ιθάκη, αφού ενδόμυχα πάντα την ένιωθα συμβολικά, ως πηγαιμό, όπως λέει και ο ποιητής.

Ταξιδεύοντας στην Ιθάκη

Το καραβάκι για το Θιάκι φεύγει μόνο από τον Αστακό, αν και υπάρχει ελπίδα εντός καλοκαιριού να μπει και γραμμή από Πάτρα. Ύστερα από 2,5 ώρες, με μια μικρή στάση στη Σάμη, φτάνουμε στο λιμανάκι του Πισαετού. Μικρούτσικο, να μη χορταίνει το μάτι, μοιάζει με σφιχτή αγκαλίτσα που συχνά δυσκολεύει τους ελιγμούς. Σαν τελικά ανέβεις, το νησί σε αποζημιώνει. Μπροστά μια μυθική βασίλισσα, η Ιθάκη, ξαπλώνει το ευθυτενές κορμί της στα νεφελώδη νερά του Ιονίου και σε προσκαλεί σε ποιοτικές απολαύσεις. Σε 10 λεπτά φτάνουμε στο Βαθύ, την πρωτεύουσα του νησιού. Εκεί τη φιλοξενία μας έχει αναλάβει ο δήμος και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ιθάκης. Σ’ ένα μέρος φροντισμένο με αγάπη και φαντασία, αφού προορίζεται κυρίως για παιδιά, ο εκπαιδευτικός κύριος Γεράσιμος Χάνος μάς καλωσορίζει και μας ενημερώνει για τις δράσεις του κέντρου. Η σπουδαιότητα των δράσεων έγκειται κυρίως στον τρόπο εκπαίδευσης, αφού δεν περιορίζονται αποκλειστικά στη στείρα θεωρητική μάθηση, αλλά στοχεύουν και στην ενδυνάμωση του συναισθήματος για μια πιο άρτια περιβαλλοντική ευσυνειδησία. Από το μπαλκόνι, το απέναντι νησάκι μού τραβά την προσοχή. Στο εσω - τερικό του κόλπου αυτό το κομμάτι γης, προστατευμένο από τα πεύκα, απέμεινε μονάχο του να κρύβει το εκκλησάκι του Σωτήρος. Το νησί Λαζαρέτο, καμωμένο από στενάχω - ρες αναμνήσεις, επί Αγγλοκρατίας λειτούργησε ως λοιμοκαθαρτήριο και κατέληξε φυλακή καταδίκων. Με τον μεγάλο σεισμό οι πέτρες της φυλακής μεταφέρθηκαν απέναντι στην Ιθάκη για να αναστηλώσουν τα σπίτια. Λένε πως ακόμη και σήμερα διακρίνονται οι βαθιές χαρακιές – ανομολόγητες ελπίδες των κρατουμένων. Πάνω από το Βαθύ, εποπτεύει η Παλαιοχώρα, ένα μέρος με ιστορι - κή και πολιτισμική σημασία, καθώς θεωρείται ο πρώτος οικισμός του νησιού και εκτείνεται ως το Περα - χώρι, το μοναδικό χωριό στον Νότο. Στην Παλαιοχώρα ακόμη και σήμερα ο επισκέπτης μπορεί ακολουθώντας το μονοπάτι να θαυμάσει λείψανα μεσαιωνικών κατοικιών, η αρχιτεκτο - νική των οποίων αποσκοπούσε στην προστασία από τους πειρατές. Στο Περαχώρι απαιτείται ξεκούραση και ένα ουζάκι στο καφενεδάκι, χαζεύο - ντας τη θέα του κόλπου, αλλά και τα πολλά νησάκια, διάσπαρτα κεντήματα σε καμβά πελαγίσιο.

Η Ιθάκη είναι η πριγκίπισσα των μικρών παραλιών!

Το Βαθύ, η πρωτεύουσα του νησιού
Μυστήριο στα νεφελώδη νερά του Ιονίου…
Από τα δίχτυα του δεν ξεφεύγει κανείς: Ιθάκη, το νησί του Έρωτα
Παραλία Κουρβούλια, στον δρόμο από Φρίκες προς Κιόνι

Μια βόλτα στην πρωτεύουσα

Απογευματάκι και ετοιμαζόμαστε για περπάτημα. Το Βαθύ, χτισμένο αμφι - θεατρικά, από όπου κι αν το δεις είναι πανέμορφο. Από ψηλά ως τον γιαλό η κεραμιδένια συνοχή των σκεπών, οι χρωματιστές προσόψεις των διώρο - φων κτιρίων και οι παστέλ βαρκούλες σε παραπέμπουν σε χαρούμενη παι - δική ακουαρέλα. Κάπως έτσι ανα - γεννάται ζωγραφιστά στα μάτια μου και το όραμα της οικοδέσποινας του αρχοντικού Δρακούλη, που χρονολο - γείται τον 17ο αιώνα. Τη βλέπω λοιπόν να προτάσσει το λευκό της χέρι στον βαρκάρη, ενώ με το άλλο κρατά τη γαλάζια ομπρέλα που προστατεύει το αλαβάστρινο πρόσωπό της. Είναι η ώρα για την καθιερωμένη βαρκάδα, και μάλιστα λένε πως μια γεφυρούλα φτιάχτηκε ειδικά για να επιτρέπει το πέρασμα από την τεχνητή λίμνη του σπιτιού στη θάλασσα. Η βόλτα κατά μήκος του γιαλού δι - ανθίζεται από πολλά εστιατόρια, που τακτοποιημένα και προσεγμένα υπόσχονται το ιδανικό δείπνο. Στο τέλος του κόλπου, τα μπαράκια ξενυχτάνε μαζεμένα. Για να κλείσεις μια πρώτη βραδιά στο νησί, χρειάζεσαι ένα χαλαρωτικό ποτό, ανάλαφρη μουσική και καλή παρέα, υπό τον κέρινο φωτισμό των πολυτελών σκαφών, που έχουν κουρνιάσει κι αυτά στο φιλήσυχο λιμανάκι. Το Βαθύ δεν τελειώνει όμως εδώ. Πίσω από την πλατεία ζωντανεύει και μια ενδιαφέρουσα ενδοχώρα. Τα πλακόστρωτα δρομάκια κάνουν τον δικό τους σαματά στα μαγαζάκια με τα σουβενίρ, τα καλαίσθητα καφέ, τα πολυτελή εστιατόρια και τις παραδοσιακές ψησταριές, ενώ η περαντζάδα των τουριστών ολοκληρώνει το θερινό σκηνικό. Στο Βαθύ, στο εσωτερικό του, υπάρχουν και λειτουργούν τρία μουσεία: το αρχαιολογικό, το ναυτικό και το λαογραφικό.

Χωριά και παραλίες

Αφήνοντας για λίγο την πρωτεύουσα, τραβάμε βόρεια. Μετά το γραφικό ψαροχώρι Φρίκες, ξεπροβάλλει ένα ακόμη θαλασσινό τοπίο, το Κιόνι, το οποίο συναγωνίζεται σε ομορφιά το Βαθύ. Για τους περισσότερους είναι ίσως το ωραιότερο κομμάτι του νησιού, και ο λόγος για να βρεθείς στην Ιθάκη. Τα ασβεστωμένα σοκάκια και οι ολάνθιστες αυλές σε οδηγούν κατηφορίζοντας στο φινετσάτο κλειστό λιμάνι. Κι όπως κοιτάς από ψηλά, θαρρείς τα σπίτια να αγγίζουν το νερό και μια βουτιά απ’ το παράθυρο δεν μοιάζει υπερβολή, αντιθέτως, σε πλημμυρίζει λάμψη και χρώμα έτσι όπως καθρεφτίζονται ολημερίς στη θάλασσα. Κατεβαίνοντας πια, η μυρωδιά απ’ τους θαλασσινούς μεζέδες τυλίγει τον κολπίσκο και σαν σειρήνα έλκει τα σκάφη να πλησιάσουν ακόμη πιο κοντά. Κι εδώ που τα λέμε, πώς να αντισταθείς σε τέτοιο πλούτο γεύσεων, όταν το Ιόνιο φέρει δικαίως τη φήμη του καλού ψαριού. Το καλοκαίρι θέλει και το μπανάκι του και το νησί προσφέρει πολλές επιλογές. Για την ακρίβεια, η Ιθάκη είναι η πριγκίπισσα των μικρών παραλιών. Αν και στις περισσότερες η πρόσβαση γίνεται μόνο με βάρκα, υπάρχουν αρκετές τις οποίες επισκέπτεσαι με αυτοκίνητο και είναι εξίσου εντυπωσιακές. Ο Σκοίνος, το Φιλιατρό, το Σαρακήνικο είναι κάποιες από αυτές. Επίσης στο βορειότερο σημείο του νησιού, όπου σε οδηγεί μια μαγευτική διαδρομή, βρίσκεται και ο εντυπωσιακός μεγάλος κόλπος με την ονομασία Αφάλες. Εκεί, μέσω μονοπατιών αξίζει να βρεθείτε στις επιμέρους μικρότερες παραλίες. Η αίσθηση της καθαρότητας του λευκού βότσαλου, ο υπνωτικός θόρυβος του τζίτζικα στη θολούρα του μεσημεριού, η καυτή ηλιαχτίδα που τρυπάει το πρόσωπο απ’ τη σχισμή του καπέλου, τα τιρκουάζ νερά δροσιάς και η προστατευτική αγκαλιά των βράχων είναι ένα τυπικό δείγμα του ιθακήσιου παραδείσου.

 

Λεπτομέρεια της μεταλλικής οροφής στην Παναγιά της Ανωγής
Βουτιά στην παραλία της Λούτσας, στην είσοδο του κόλπου στο Βαθύ
Φτιαγμένη από νερό και χρώμα: μια ακουαρέλα στο πέλαγος
Απολαμβάνοντας τη γαλήνη της μπλε ώρας

Ανωγή και Εξωγή

Το Θιάκι μπορεί να μην έχει ψηλούς ορεινούς όγκους, διαθέτει όμως ορεινά χωριά, κάποια από τα οποία χαρακτηρίζονται ιδιαιτέρως γοητευτικά και μυστηριώδη. Για να φτάσεις στα περισσότερα, θα περάσεις οπωσδήποτε από τον Σταυρό, το κεφαλοχώρι του νησιού. Κάτω απ’ τα πόδια του, στον βυθό των πράσινων νερών του κόλπου, θύμα σεισμού βρίσκεται σε αέναο πνιγμό η Πόλη, την οποία επισκέπτονται μονάχα δύτες. Κοντά υπάρχει και η σπηλιά του Λοΐζου, στην οποία λέγεται πως βρέθηκε το περίφημο όστρακο-αποδεικτικό της ύπαρξης του βασιλιά, με την επιγραφή «ευχήν Οδυσσεί». Τόπος με επίσης ιστορική σημασία είναι και το χωριό Πλατρειθιάς, αφού από εκεί ξεκινά ο δρόμος για την πηγή του Κάλαμου, μία από τις λίγες με πόσιμο νερό, η οποία σύμφωνα με τον Όμηρο ταυτίζεται με τη Μελάνυδρο πηγή. Η Ιθάκη έχει κι άλλα χωριά, όπως τη Λεύκη, την Ανωγή και την Εξωγή, αλλά κι ένα σημαντικό μοναστήρι, την Παναγιά των Καθαρών, πολιούχο του νησιού. Η Ανωγή, το πιο ορεινό χωριό, κάποτε η πρωτεύουσα του νησιού, φαντάζει στα μάτια μου αριστοκρατική σαν παλιά αρχόντισσα και ήδη από την είσοδό της μάς συστήνεται μεταφυσική με σιωπηλούς φρουρούς, τους υπερφυσικούς πέτρινους ογκόλιθους, τα «μενίρ» της περιοχής. Ο δρόμος μάς αφήνει στον μικρό παραδοσιακό καφενέ του 1936, που σαν κόσμημα στολίζει την Ανωγή μέχρι σήμερα. Κορόνα της η Παναγιά, προστάτιδα που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον καφενέ. Το χαμόγελο της ιδιοκτήτριας, της κυρίας Σοφίας, σαν ηλιόλουστο πρωινό φωτίζει όλο το χωριό. Με το καφεδάκι μάς εμπιστεύεται και τα κλειδιά της 700 ετών βασιλικής, της παλαιότερης των Βαλκανίων. Οι σπάνιες τοιχογραφίες των 5 ζωνών σε συνδυασμό με τη λαμαρινένια σκαλιστή γαλάζια οροφή προκαλούν θαυμασμό. Πληροφορίες λένε πως ο διπλός σταυρός στην αγιογραφία της αγίας Ελένης και του αγίου Κωνσταντίνου, γνωστός ως σταυρός της Λωρραίνης, υπήρξε το έμβλημα του στρατηγού Ντε Γκωλ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το χωριό όμως που μου ταξίδεψε τον λογισμό είναι η Εξωγή. Έρημη και αινιγματική, δεν έχει πια ανθρώπους να μιλήσουν για τα περασμένα της. Λες και η μάσκα που κρέμασαν στις εισόδους των σπιτιών, ο «Μόρος» δεν κατάφερε τελικά να διώξει τα κακά πνεύματα και τη στοίχειωσαν για πάντα. Μέχρι και ο σταυρός της Αγια-Μαρίνας, σκυφτός, θρηνεί τα χώματά της. Δυο τρεις άνθρωποι έμειναν να τα τιμούν μαζί με δυο μαρμάρινες πυραμίδες, που όπως μάθαμε από πληροφορία περαστικού, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ταφικά μνημεία, τα οποία ένας κατάκοπος έφτιαξε για τους γονείς του. Σίγουρα η επιλογή της θέσης, η μορφή και το μέγεθός τους κάνουν τη διαφορά σε τούτο το χωριό. Ανεβαίνοντας με το αυτοκίνητο ως τις κεραίες καλησπερίζουμε το λιμανάκι του Φισκάρδου της γειτονικής Κεφαλονιάς και επισκεπτόμαστε το ξωκλήσι της Παναγιάς στα Περναράκια. Από εδώ ψηλά η Εξωγή αποκαλύπτεται μεγαλειώδης. Μαζί με δυο αερικά που ξαποσταίνουν σε χαλασμένες καρέκλες τολμάμε σιωπηλά να ξαναζωντανέψουμε την εποχή του Οδυσσέα, αφού εδώ λέγεται πως βρισκόταν το παλάτι του. Καμουφλάζ τα σπίτια του χωριού καλύπτουν επιτυχώς τα άλλα με τις κολόνες. Μα και πιο μακριά, όσο φτάνει το μάτι ως τη γαλανή ακτή, καλύβες τάχα ξεπηδούν κι ανάμεσά τους η πιο μελωδική, αυτή του μπαρμπαΦήμιου. Ήχοι πρωτόγνωροι στ’ αυτιά και να σου οι άνθρωποι γεμίζουν τα κανάτια με ολόγλυκο κρασί, αφήνοντας ξωπίσω τους να πέσει αναστεναγμός, πιστεύοντας πως κι αυτή τη φορά οι ξένοι δεν τους πήρανε χαμπάρι. Και είναι κι εκείνη η Πηνελόπη, που δεν πέθανε ποτέ. Όχι, αν είσαι μυημένος, θα ψάξεις να τη βρεις εκεί στον λόφο, στο παλάτι, να κεντά αφηρημένη. Τότε θα σε ρωτήσει με τα γκρίζα μάτια της γεμάτα αγωνία μήπως είδες τον Οδυσσέα της. Κι εσύ, που ξέρεις, θα φοβηθείς να πεις όσα σου ’μαθαν στο σχολειό. Μπροστά στο δισυπόστατο άγαλμα του Οδυσσέα στην πλατεία στο Βαθύ, που από τη μία κωπηλατεί μαχόμενος φόβους και στοιχειά και από την άλλη αγναντεύει τα πελάγη αναζητώντας τον προορισμό του, αποχαιρετώ απόψε την Ιθάκη. Και την αποχαιρετώ σαν ένα ακόμη ταξίδι, σαν αυτά του Οδυσσέα, γιατί ξέρω καλά πως ο βασιλιάς επέστρεψε στην πατρίδα και την πιστή του Πηνελόπη, μόνο και μόνο επειδή τόλμησε το ταξίδι.

Απόλυτη ηρεμία και ασφάλεια στην αγκαλιά του κόλπου
Ιθακήσιος παράδεισος
Η θέα από ψηλά – στο βάθος διακρίνεται η μαγευτική παραλία Αφάλες
Ταξιδεύοντας στη ζωή

Προτάσεις

info's

Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία τον Δήμο Ιθάκης και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ιθάκης, καθώς και την Ionian P. Lines, που μας ταξίδεψε στο νησί (www.ionionpelagos.com). Για τη διαμονή σας στην Ιθάκη, επιλέξτε το Elena Iris Apartments στο Βαθύ. Η ευγένεια των ιδιοκτητών σε συνδυασμό με τα άνετα και πεντακάθαρα δωμάτια υπόσχονται τις ιδανικές διακοπές. Κατάλληλο και για οικογένειες (τηλ. 26740 32131 και 6977 997981, www.elenairisapartments.gr/). Στην ψαροταβέρνα Μπάτης του καλοσυνάτου κ. Γιώργου στο Βαθύ, μπορείτε να απολαύσετε το πιο νόστιμο ψάρι, χορταστικές μακαρονάδες, πλούσιες σαλάτες και πολλές ακόμη γεύσεις, που θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Κι όλα αυτά επάνω στο κύμα με παρέα τη δροσερή αύρα του Ιονίου (τηλ. 26740 33010). Στα ενδότερα στο Βαθύ, συχνάζει ένας ευφυής και χαρούμενος ιδιοκτήτης εστιατορίου που μπορεί να σας προσφέρει κρεατάκι ψητό και λαχταριστό, θαλασσινά στα κάρβουνα, άφθονο κρασάκι, κι αυτές είναι μόνο λίγες από τις πολλές επιλογές σας στο εστιατόριο Ο Νίκος (τηλ. 26740 33039). Ουζάκι με μεζέ, καταπληκτική θέα και την ευχάριστη παρέα της ιδιοκτήτριας απολαύσαμε στο καφέ-εστιατόριο Βεράντα στο Ιόνιο, στο Περαχώρι Ιθάκης (τηλ. 26740 33012). Για κρέπα και ποτά δίπλα στη θάλασσα ή και μέσα στο μπαράκι υπό τους ήχους καλής ξένης μουσικής, επιλέξτε την κρεπερί-μπαρ Μύλος στο Βαθύ (τηλ. 26740 33458). Για πιο παρεΐστικη, νεανική διάθεση, φροντίστε να βρεθείτε οπωσδήποτε στο καλαίσθητο καφέ μπαρ Ο Ροζές στο κέντρο της πρωτεύουσας του νησιού. Σε φόντο μπλε και κόκκινο, οι ιδιοκτήτες δημιουργούν τα γευστικότερα κοκτέιλ του νησιού με τα πιο ευφάνταστα ονόματα. Η επιλογή της μουσικής θα σε ταξιδέψει μέχρι τη μακρινή Κούβα και σίγουρα μια τέτοια βραδιά δεν θέλεις να τελειώσει ποτέ (τηλ. 26740 32450). Στο μικρό καφέ Sesto coffe bar, επίσης στο κέντρο, θα απολαύσετε πλούσιο πρωινό, ενώ είναι ιδανικό για καφέ, ποτάκι και επιτραπέζια παιχνίδια (τηλ. 26740 33494). Πάνω στη θάλασσα, το καφέ μπαρ Σπαβέντο στο Κιόνι είναι ανοιχτό όλη μέρα προσφέροντας από καφέ και γλυκό μέχρι και ποτό, αργά το βράδυ, με την πολυτέλεια της ανεπανάληπτης θέας. Για τους πιο ρομαντικούς, σερβίρει και στο πίσω δρομάκι (26740 31427). Για εσάς που αγαπάτε το παραδοσιακό, μη λησμονήσετε να πιείτε έναν καφέ στο μοναδικό καφενείο της Ανωγής αλλά και να ψωνίσετε, αφού λειτουργεί ταυτόχρονα και ως παντοπωλείο του χωριού. Η καλοσυνάτη κυρία Σοφία θα σας γοητεύσει. Δέχεται και παραγγελίες για ένα απολαυστικό γεύμα (τηλ. 26740 33500). Για τους λάτρεις της θάλασσας και των σκαφών, το κατάστημα του κ. Νίκου Μανταλά στην πλατεία στο Βαθύ διαθέτει από ναυτιλιακά είδη και είδη αλιείας μέχρι εξοπλισμό κάμπινγκ. Για κάθε ανάγκη έχει τη λύση! (τηλ. 26740 32665, 6932 481237).

Θα το βρείτε στο

τεύχος 112

0
Shares

Σας αρέσει το site μας?

Ακολουθήστε μας στα social και δεν θα το μετανιώσετε...

0
Shares