Ξεκινώντας αργά τη νύχτα το ταξίδι μας με προορισμό το φαράγγι του Βυρού, στην καρδιά της μεσσηνιακής Μάνης, δεν ήξερα τι να περιμένω. Σ’ αυτό είχε συντελέσει η επιμονή μου να αποφεύγω πάντοτε, όσο μπορώ, να μαθαίνω πράγματα ή να βλέπω φωτογραφίες a priori από τους τόπους που πρόκειται να επισκεφθώ, πιστεύοντας ότι έτσι διατηρείται κάτι από τη μαγεία της πρωτογενούς εξερεύνησης. Το μόνο που είχα φροντίσει ήταν να ενημερωθώ για ένα δύο τοπογραφικά και ιστορικά στοιχεία, τα οποία επαναλάμβανα σαν καλός μαθητής κατά τη διάρκεια του ταξιδιού: Ξεκινώντας, στα 1.400 μέτρα υψόμετρο από τη δυτική πλευρά του Ταΰγετου, το φαράγγι ξεδιπλώνεται σε ένα απρόβλεπτο μοτίβο 19 χιλιομέτρων. Στην αρχαιότητα, κατά μήκος του διερχόταν η Βασιλική Οδός, η οποία ένωνε τη Σπάρτη με το λιμάνι της Καρδαμύλης. Σύμφωνα με τη μυθολογία, αυτήν την οδό διέσχισε κάποτε ο Πύρρος για να φθάσει στη Σπάρτη και να παντρευτεί την Ερμιόνη, κόρη του Μενέλαου και της Ωραίας Ελένης.
Απ’ το μπαλκόνι της Μάνης
Φτάνοντας στα Τσέρια, δικαίως γνωστό ως το μπαλκόνι της Μάνης, έχει αρχίσει να χαράζει και στο πρώτο φως της ανατολής ξεπροβάλλει πανηγυρικά το μυτερό καμπαναριό. Όλα τριγύρω έχουν αποκτήσει μια χροιά του πρωινού – μέχρι και οι γάτες του χωριού έχουν κάτι το χουζούρικο στην όψη τους. Η πολυτέλεια όμως της ραστώνης στην οποία έχουμε ήδη παραδοθεί αναβάλλει για άλλη φορά τη θέαση των πανέμορφων πέτρινων σπιτιών με τους λαξευτούς γωνιόλιθους. Σπίτια σχεδόν ομοιόμορφα, χτισμένα από μαστόρους μιας άλλης εποχής, βαθιά ριζωμένα στα σκληρά εδάφη τούτου του αυταρχικού τόπου. Αποχαυνωμένοι από την ομορφιά που μας περιτριγυρίζει, το μόνο που επιτρέπουμε στους εαυτούς μας είναι να αφεθούμε για λίγα λεπτά στην πλατεία και να θαυμάσουμε τον επιβλητικό ναό του Ευαγγελισμού. Τα λίγα τεμπέλικα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο κι εξομαλύνουν τις έντονες αντιθέσεις του φωτός διευκολύνοντας τη φωτογράφηση. Η διάρκειας 4,5 ωρών διαδρομή που θα ακολουθήσουμε έχει ως σημείο εκκίνησης το μονοπάτι που ξεκινά από το χωριό για να συναντήσει το θρυλικό φαράγγι στην απόληξή του ως την Καρδαμύλη. Για να το διασχί - σει κανείς ολόκληρο, θα πρέπει να ξεκινήσει από τον Άγιο Παντελεήμονα, να περάσει το δάσος της Βασιλικής και έπειτα, ακολουθώντας τη δική μας πορεία, να φθάσει ως το τέλος του. Περίπου 11 ώρες πεζοπορίας απαιτού - νται συνολικά καθιστώντας το ένα από τα μεγαλύτερα φαράγγια στην Ελλάδα. Ωστόσο, η πλήρης κατά - βαση ενέχει αρκετά μεγάλο βαθμό δυσκολίας, αφού το πρώτο κομμάτι είναι δύσβατο σε πολλά σημεία, γι’ αυτό και συνιστάται η συνοδεία ενός έμπειρου οδηγού. Αφήνουμε το αυτοκίνητο στη μικρή πλατεία του χωριού, παίρνουμε μαζί μας τα πλέον απαραίτητα και με αποφασιστικότητα ξεκινάμε την κα - τάβαση του μονοπατιού. Το νερό είναι απαραίτητο μιας και, όπως ενημερω - νόμαστε, δεν θα συναντήσουμε κά - ποια πηγή με τρεχούμενο νερό, παρά μόνο προς το τέλος του φαραγγιού. Σημείο εκκίνησης μια μικρή ταμπέλα που σε πράσινο φόντο απεικονίζει τον χαρακτηριστικό πεζοπόρο με το σακί - διο στην πλάτη και το μπαστούνι ανά χείρας. Αρχέτυπο στη συλλογική μας μνήμη η καθηλωτική θέα την οποία προσφέρει η αφετηρία του μονοπα - τιού στα 800 μ. υψόμετρο.
Αρχέτυπο στη συλλογική μας μνήμη, η καθηλωτική θέα που προσφέρει η αφετηρία του μονοπατιού στα 800 μ. υψόμετρο
