…Είναι το ταξίδι

Αντί Επάθλου 100

Ο πιο ωραίος ήχος είναι αυτός της βροχής. Πιο όµορφος κι απ’ τον παφλασµό των κυµάτων, κι απ’ τα πρωινά τιτιβίσµατα, κι απ’ τους νυχτερινούς γρύλους. Και ακόµη ωραιότερος όταν κάπου εκεί πίσω νιώθεις να σου ψιθυρίζει η άνοιξη. Μια φωτογραφία της βροχής, µια µικρή προσωπική αλήθεια, µια εικόνα ανάµεσα σε τόσες άλλες…
Καµιά φορά ξεχνάµε το αρχικό νόηµα της φωτογραφίας. Της ανάγκης του ανθρώπου να απαθανατίσει για να θυµάται. Μια εκδροµή, µια γιορτή, ένα ταξίδι, ένα χαµόγελο, µια παρέα –τότε που ήµασταν πιο νέοι και ίσως πιο όµορφοι–, µια φευγαλέα στιγµή. Πρόσωπα αγαπηµένα αναζητούν αθέλητα µια απόδειξη πως κάποτε υπήρξαν και πως ποτέ δεν ήταν δεδοµένα. Κι ύστερα οι φωτογραφίες µας γινήκανε ψηφιακές. Ένα τυχαίο λάθος σε κάποιο άψυχο µικροτσίπ, κι όλα θα χαθούν. Θα µείνει µόνο ένα απρόσωπο κουτί που δεν θα ανοίξει ποτέ για να τις πιάσεις στο χέρι σου. Να τις αγγίξεις, να τις µυρίσεις, να χαϊδέψεις µε ευλάβεια τις σηµειώσεις πίσω τους: έναν τόπο, µια ηµεροµηνία, µια αφιέρωση να θυµόµαστε. Γιατί επιβάλλεται να θυµόµαστε.
100 τεύχη Έπαθλο, 16 χρόνια χιλιόµετρα, άνθρωποι, µαρτυρίες, περπατήµατα, λέξεις, σκέψεις, τόνοι από µελάνι κι αµέτρητες εικόνες από έναν τόπο που ακόµα και οι πέτρες έχουν να σου διηγηθούν. Έχουν γραµµένο στο DNA τους εκείνο τον πρωτόλειο Λόγο, στους αρµούς τους κρύβεται βαθιά χαραγµένη η Μνήµη.Στη µνήµη λοιπόν αφιερώνουµε αυτό το επετειακό εκατοστό τεύχος. Στην προσωπική µνήµη που η βαρύτητά της δηµιουργεί την ανάγκη να ειπωθεί, να µοιραστεί, να γραφτεί, να γίνει συλλογική και να σωθεί, δίνοντας λίγο από το φως της στη γνώση, στην ιστορία.
Ιστορίες των µαστόρων της πέτρας, του τόπου εκείνου όπου πήραµε την πρώτη µας πνοή, ιστορίες από τα παιδικά µας καλοκαίρια στο χωριό, λαϊκοί µύθοι κι έθιµα που κρατούν τις ρίζες τους σ’ αρχαία τελετουργικά. Η ιστορία ενός Πύργου-βασιλιά, µιας ριψοκίνδυνης ανάβασης στο χιονιά, καθώς και του µαστρο-Κώστα του Μπέκα, που κάποτε κατάφερε να γεφυρώσει τον Άραχθο… Συχνά στο διάβα µας µας ρωτούν: γιατί Έπαθλο; Γιατί έπαθλο είναι τελικά το ίδιο το ταξίδι. Στη γη, στους ανθρώπους, στη µνήµη ή στη βροχή.
Στο 100ό του τεύχος, το Έπαθλο γιορτάζει µε µία ακόµη δηµιουργική αλλαγή. Ανανεώνει την αισθητική του, γίνεται λίγο πιο όµορφο, πιο φινετσάτο, πιο φιλικό στην ανάγνωση. Μαζί του γιορτάζουµε κι εµείς. Γιατί αλλάζουµε, γιατί προχωράµε. Έτσι µονάχα έχει νόηµα η µνήµη. Όταν µπορείς να κοιτάς µπροστά, ν’ αναζητάς νέα ερεθίσµατα, να δηµιουργείς καινούριες εικόνες κι εµπειρίες. Όταν δεν φοβάσαι όλα εκείνα που σε πάνε ένα βήµα πιο πέρα και κάποτε χιλιόµετρα µακριά για να ’χεις να κρατάς και να πετάς, να σώζεις, να χαρίζεις, να µοιράζεσαι, να ιστορείς.
Για να κρατιέσαι ζωντανός και όταν κοιτάς πίσω, να θυµάσαι. Αυτό είναι άλλωστε και το νόηµα του ταξιδιού που τόσα χρόνια υπηρετούµε, µε καθέναν από σας συνοδοιπόρο.

 

 

 

 

Προτάσεις

Στο ίδιο τεύχος

0
Shares

Σας αρέσει το site μας?

Ακολουθήστε μας στα social και δεν θα το μετανιώσετε...

0
Shares